Pociąg, noc, paralela

Nie sądziłem ze kolej mnie jeszcze czymś zaskoczy.

Dziś okazało się że nie ma już miejsc, że mogę kupić bilet ale tylko bez wskazania miejsca.

Nie byłem jedyny z takim biletem... Gdy pociąg zajechał na stację wypatrzyłem że jeden wagon jest całkowicie pusty. Okazało się że...

... wszystkie przedziały są zakluczone.

Właściwie nie wiadomo dlaczego... żadnej kartki z informacją ... nic...

Gdy pojawiła się konduktorka nastąpiło w narodzie korytarzowym niejakie poruszenie.

Bogu dzięki otwarła trzy przedziały i siedzę.

Siedzę piszę te słowa. 

Zdążyłem też zrobić zdjęcie moim kieszonkowym, cichym i dyskretnym eriksem sto.

Wycelowałem w okno by złapać odbicie rzeczywistości w oknie.

Odbicie czyli nic prawdziwego, zaledwie naskórek życia...

...ale fotografia to sztuka plastyczna i patrząc na ekranik pomyślałem że pola w tle są zbyt wielką ciemną plamą. Przydałoby się jakieś ożywienie, zdynamizowanie kadru.
 Coś co będzie pararelą dla naszego rozedrganego nic niewartego życia w biegu... 

"Po drugim torze mógłby przejechać pociąg... " pomyślałem.

Przejechał.

"Dziękuję" pomyślałem.